donderdag 10 november 2022

GISTEREN

AMAZONEVREEMDELINGEN

Zij zijn echt niet onder

ons de auteurs van mijn tijd en ik

ik vrees het ergste

 hoe overleef ik nog 20 jaar als soort

anderen weten niet hoe

onze kuststad een nieuw ritme vond en

zingt met andere woorden dan die ooit werden verworpen

wij sloegen de taalschat om ons heen als een mantel die

warmte gaf en aanzien waar het koud

was overzee en vreemd.

Ik wil verzamelen wat zij die dood zijn articuleerden

en alles stilletjes transformeren tot geboorteplaats

geen eiland

geen kustvlakte maar

hooggebergte

geen landgenoot wil er wonen helaas

geeft te veel overzicht en inzicht en vrees.

Verslingerd geraakt aan een oorsprong die wij zoeken en maar niet vinden 

hebben zij afstand genomen van mij en ons gehaat om de brokstukken 

die auteurs van mijn tijd hebben gemaakt om vaderland en 

moedertaal te verheffen tot een toekomst

die telt.

Wij hebben ons niet overgeleverd aan toekomstdromen

wij hebben als drenkelingen en 

tegen de stroom in iets duidelijk gemaakt

iets van bestaan

waar geen bestaansgrond is.

Amazonevreemdelingen zijn wij gebleven

en voortdurend op de vlucht.

Ik weet niet waar ik mijn weerwoord kan

uitspreken

ongestraft en onbevreesd. Ik weet niet eens waar

bloedverwanten wachten en waken als een klont aarde krioelend van leven.

Sterf ik dan is een soort verdwenen.

ASTRID H ROEMER


Geen opmerkingen:

Een reactie posten