zaterdag 8 februari 2020
ZEVEN MAANDEN ZONDER MIJN LIEVE MOEDER
opeens maakt richting
geen verschil en gewicht
heeft belang eveneens verloren
ik wil niet weten waarom ik
mijn vliegangst niet voel
maar instort omdat jij nergens wacht
op mij
eerst gaf je mij te drinken en
je zong me in slaap
dezelfde vrouw werden wij
van vlees en bloed en van
stem en stemming maar
nu scheur ik jouw brieven kapot en heb ik
mijn kleren weggegeven
eerst lag er een oceaan tussen ons en een zee
van tijd en nu wurm ik
mij naar binnen ook al werkt een ontbindend
moederlijf niet mee. ik ben bij je...
astrid h roemer Paramaribo 08-02-2020
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten