onze GOUDEN telescoop die tot bijna het begin
reikt. kijkt in ROOD licht en schouwt herinneringen
verder niets. wat er ooit was lijkt
verdwenen.
ook ik kijk tot honderd jaar terug in mijn
DUISTERNIS. vind wat nog is gebleven.
wegen. gebouwen. gelaten van bloedverwanten.
dierbaren. vlekken van licht en donker.
BEGRAAFPLAATSEN.
is wat telescopen terughalen nog herkenbaar. zoals
het dagelijkse is voor mij. starend door mijn kijkers
huiver ik om alles wat gestorven is
in biljoenen jaren.
HEBBEN VENUS EN MARS IETS
VERNIETIGENDS GEDAAN MET ELKAAR. HEBBEN JIJ
EN IK HONDERDEN SOORTEN UITGEROEID.
ik mis de bedrijvigheid van het soort dat mij eigen is en
bevries bij nog meer vlakken die zijn als
schaduwplaatsen.
littekens in het weefsel van ruimte
tijd. alsof slechts daar.
waar licht geen toegang vindt.
het UNIVERSUM hongerig wacht
op jou. mij...
ASTRIDHROEMER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten